Brieven van Witte Pater Frans Wesselingh (1903-1977)

Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog besluit de vijftienjarige Frans Wesselingh zijn leven te wijden aan de mensen in Afrika. Uit de brieven die hij tussen 1918 en 1973 naar huis stuurt, stelde zijn neef Anton Wesselingh een portret samen van een idealist die Afrikaan wilde zijn met de Afrikanen. Tanzania werd zijn werkgebied. Zijn hele leven hield hij heimwee naar de Europese cultuur, muziek in het bijzonder, en naar de geborgenheid van het leven thuis op de boerderij in Hazerswoude/Rijndijk.

De brieven belichten de periode tussen twee wereldoorlogen, de hoogtijdagen van de verzuiling in Nederland en de grote maatschappelijke veranderingen van de jaren zeventig. Zo biedt dit portret een boeiende inkijk in een bijna vergeten stuk Katholieke geschiedenis.